Spaghetti pudding
Door: Danielle van Nooij
Blijf op de hoogte en volg Danielle
07 December 2010 | Kenia, Mombassa
Er zijn al weer twee weken verstreken sinds onze aankomst in Kenia. Het blijft ons allemaal verbazen hoe snel de tijd hier gaat. Aan de andere kant kost het ook enorm veel tijd om dingen te regelen hier, dus het vasthouden aan een strakke planning hebben we al lang geleden afgeleerd. Gewoon proberen zoveel mogelijk op een dag af te werken, lukt het vandaag niet dan morgen.
Voor de eerste week had ik echter al wel wat zaken gepland omdat onze penningmeester Edwin voor de eerste keer met ons mee was en we hem wel zo'n goed mogelijke indruk van Kenya wilde meegeven. Ik hoop Ed dat dat is gelukt, en dat we onze Afrika passie een beetje je hebben kunnen doorgeven.
Op woensdag na aankomst had ik een vergadering met het nieuwe oudercommitee op de agenda gezet zodat iedereen met elkaar kennis kan maken. Dit oudercommitee is de spreekbuis van de ouders en een aantal maanden geleden is er een nieuw commitee gekozen. We hebben besproken wat we allemaal willen en kunnen gaan doen deze reis en aangehoord wat de eventuele aanvullingen waren van hun kant. Wij wilde in elk geval zorgen dat de slechtste vloeren in de lokalen worden vervangen en de aula verstevigen. De vloer en de muren van de aula scheuren door de slechte ondergrond en degrote verschillen tussen nat en droog weer. Om ervoor te zorgen dat deze ruimte onder elk beding veilig blijft, gaan ze een aantal betonnen pilaren plaatsen zodat de muren in elk geval niet kunnen omvallen. Ze willen de aula ook gebruiken om een drietal klassen onder te brengen en zo de, nog steeds te grote, groepen in de loklalen kleiner te maken. Onlangs heeft de overheid weer 10 extra leerkrachten ter beschikking gesteld dus de extra ruimte is erg welkom. Waar ga je anders lesgeven als je geen plaats hebt om met je leerlingen te zitten ? School stelde voor om een energy besparend "kookeiland" te maken in de kantine. Er wordt nog elke dag voor alle kinderen gekookt. Het eten wordt aangeleverd door het World Food Programm en de kinderen moeten eigelijk een kleine financiele bijdrage leveren voor het brandhout en de kok, maar gezien de meeste families zo arm zijn komt er nauwelijks geld binnen. Brandhout is dan ook een grote kostenpost en het zou goed zijn als hier op konden worden bespaard. Als er niet wordt gekookt dan komt er ook geen eten meer van het WFP en dat moet natuurlijk worden voorkomen. Voor de meeste kinderen is deze simpele maaltijd echt het enige wat ze op een dag te eten krijgen.
Hoe belangrijk eten voor ze is hebben we de donderdag erna zelf weer mogen ervaren tijdens ons traditionele afscheidsfeestje van de eindexamen leerlingen. Zo'n 250 leraren en leraren waren gekomen voor de door ons klaargemaakte spaghetti en poffertjes. In eerste instantie konden we niet echt aan hun gezichten aflezen of ze het lekker vonden maar toen we vertelden dat er nog genoeg over was voor een tweede ronde of om mee naar huis te nemen werden overal plasticzakjes vandaan getoverd om ze nogmaals te laten vullen met spaghetti ( die inmiddels veranderd was in spaghettipudding, omdat hij 2 uur in het warme water had gelegen ) en saus. Zo hebben we indirect toch heel wat meer dan 250 monden gevoed die dag.
Moe van de hitte en het koken hebben we afscheid genomen van onze klas 8 kinderen in de hoop dat zoveel mogelijk van hen een vervolg opleiding op een secundary school kunnen volgen en we ze op een later tijdstip nog eens kunnen spreken, als ze een baan hebben en we kunnen terugkijken naar de basis die gelegd is op Concordia.
Vrijdag 26 november is de school gesloten voor de kerstvakantie. Helaas moest ik die ochtend verstek laten gaan omdat lichtelijk was ingestort. Ik had een antibioticapil ingenomen waarvan de dosis gebaseerd was op een olifant, niet op een lijf van 56 kilo dus dat ging niet helemaal goed. Gelukkig heeft Edwin de honeurs waargenomen en nog een laatste gesprek gehad met de aannemer en het schoolcommitee, zodat het werk zo snel mogelijk in gang kon worden gezet. Thanks for that White Masai.
Heb nog heel veel te vertellen en super foto's maar ik ga proberen mijn verhaal morgen af te maken. Moet nu echt gaan douchen, ik stink, zit onder de rooie modder ( dat verhaal voor later )anders mis ik het avondeten en de lunch zat er vandaag ook niet in.
Heel veel groeten van iedereen hier in Mombasa
Voor de eerste week had ik echter al wel wat zaken gepland omdat onze penningmeester Edwin voor de eerste keer met ons mee was en we hem wel zo'n goed mogelijke indruk van Kenya wilde meegeven. Ik hoop Ed dat dat is gelukt, en dat we onze Afrika passie een beetje je hebben kunnen doorgeven.
Op woensdag na aankomst had ik een vergadering met het nieuwe oudercommitee op de agenda gezet zodat iedereen met elkaar kennis kan maken. Dit oudercommitee is de spreekbuis van de ouders en een aantal maanden geleden is er een nieuw commitee gekozen. We hebben besproken wat we allemaal willen en kunnen gaan doen deze reis en aangehoord wat de eventuele aanvullingen waren van hun kant. Wij wilde in elk geval zorgen dat de slechtste vloeren in de lokalen worden vervangen en de aula verstevigen. De vloer en de muren van de aula scheuren door de slechte ondergrond en degrote verschillen tussen nat en droog weer. Om ervoor te zorgen dat deze ruimte onder elk beding veilig blijft, gaan ze een aantal betonnen pilaren plaatsen zodat de muren in elk geval niet kunnen omvallen. Ze willen de aula ook gebruiken om een drietal klassen onder te brengen en zo de, nog steeds te grote, groepen in de loklalen kleiner te maken. Onlangs heeft de overheid weer 10 extra leerkrachten ter beschikking gesteld dus de extra ruimte is erg welkom. Waar ga je anders lesgeven als je geen plaats hebt om met je leerlingen te zitten ? School stelde voor om een energy besparend "kookeiland" te maken in de kantine. Er wordt nog elke dag voor alle kinderen gekookt. Het eten wordt aangeleverd door het World Food Programm en de kinderen moeten eigelijk een kleine financiele bijdrage leveren voor het brandhout en de kok, maar gezien de meeste families zo arm zijn komt er nauwelijks geld binnen. Brandhout is dan ook een grote kostenpost en het zou goed zijn als hier op konden worden bespaard. Als er niet wordt gekookt dan komt er ook geen eten meer van het WFP en dat moet natuurlijk worden voorkomen. Voor de meeste kinderen is deze simpele maaltijd echt het enige wat ze op een dag te eten krijgen.
Hoe belangrijk eten voor ze is hebben we de donderdag erna zelf weer mogen ervaren tijdens ons traditionele afscheidsfeestje van de eindexamen leerlingen. Zo'n 250 leraren en leraren waren gekomen voor de door ons klaargemaakte spaghetti en poffertjes. In eerste instantie konden we niet echt aan hun gezichten aflezen of ze het lekker vonden maar toen we vertelden dat er nog genoeg over was voor een tweede ronde of om mee naar huis te nemen werden overal plasticzakjes vandaan getoverd om ze nogmaals te laten vullen met spaghetti ( die inmiddels veranderd was in spaghettipudding, omdat hij 2 uur in het warme water had gelegen ) en saus. Zo hebben we indirect toch heel wat meer dan 250 monden gevoed die dag.
Moe van de hitte en het koken hebben we afscheid genomen van onze klas 8 kinderen in de hoop dat zoveel mogelijk van hen een vervolg opleiding op een secundary school kunnen volgen en we ze op een later tijdstip nog eens kunnen spreken, als ze een baan hebben en we kunnen terugkijken naar de basis die gelegd is op Concordia.
Vrijdag 26 november is de school gesloten voor de kerstvakantie. Helaas moest ik die ochtend verstek laten gaan omdat lichtelijk was ingestort. Ik had een antibioticapil ingenomen waarvan de dosis gebaseerd was op een olifant, niet op een lijf van 56 kilo dus dat ging niet helemaal goed. Gelukkig heeft Edwin de honeurs waargenomen en nog een laatste gesprek gehad met de aannemer en het schoolcommitee, zodat het werk zo snel mogelijk in gang kon worden gezet. Thanks for that White Masai.
Heb nog heel veel te vertellen en super foto's maar ik ga proberen mijn verhaal morgen af te maken. Moet nu echt gaan douchen, ik stink, zit onder de rooie modder ( dat verhaal voor later )anders mis ik het avondeten en de lunch zat er vandaag ook niet in.
Heel veel groeten van iedereen hier in Mombasa
-
07 December 2010 - 16:56
Margriet:
heerlijk om er zo bij te zijn... Had je nog evrnomen dat je nog publiciteit kan hebben in de Maasroute, anders stuur ik het je wel door. want zonde om het voorbij te laten gaan.. Goed werk joh
Margriet van Loon -
07 December 2010 - 17:06
Lianne En Rob:
Kom net binnen en zullen je verhaal snel lezen.Eerst even de erwtensoep opmaken.......
Ziet er goed uit, en gelukkig goed aan gekomen.
Groetjes en tot wederhoor.
Lianne en Rob -
07 December 2010 - 20:13
Michelle Schreuders:
Hallo,
Ik ben jullie verslag over Mombasa aan het volgen. Leuk de foto's en heel herkenbaar voor mijzelf (vakantie Gambia). De kinderen van de Romero gaan binnenkort weer aan de slag rondom Afrika. Weet je nog niet te melden waar het dit jaar over gaat maar jullie blijven altijd in gedachte en als we kunnnen steunen doen we dat zeker. Goed bezig, zet voort, hou vol!
groetjes Michelle -
07 December 2010 - 22:18
Margriet Van Lierop:
Hoi Daan (...en familie)
Wat zullen de kids genoten hebben van de spaghetti en poffertjes!!!
Voor ons zo vanzelfsprekend en voor hun zo...speciaal.
Succes...en tot snel.
Ben benieuwd naar je fotos.
Groetjes xx,
Margriet -
08 December 2010 - 06:08
Yessy:
hey Daan, wat goed om je gisteren even aan de telefoon te hebben. Te bedenken dat je alweer twee weken weg bent.. de tijd vliegt. Duidelijk op te maken uit je verslag dat er weer onderhoudprojecten moeten worden gestart. (scheuren van vloeren en stutten van muren) .
De afscheidfeestje zal wel een hele happing zijn geweest. Ik kan me zo de 250 blije gezichten inbeelden als ze spagetti kunnen eten.
Ik zie de foto's wel bij thuiskomst. xxx -
08 December 2010 - 11:59
Jo:
jambo habari, msichana danielle.
ik lees dat je weer voortrefelijk werk daar neer zet, pettje af hoor voor jou.
en die spaghetti pudding en poffertjes, was wel kikken had hun gezichten wel willen zien wahahahhaa.
hoe kwam je op het idee dat te doen lol, je had ze ook viasi [ friet dus ] kunnen geven hi hi.
en knap dat er weer mwalimu leraren dus bij komen.
nou mwanamke warawake danielle, wens je daar het allerbeste toe.
groetjes van mij hier uit heusden,
tantes jo
kwaheri xxxxxxxxxxxx -
12 December 2010 - 08:15
Chantal:
Weer een mooi gezicht om al die blije gezichten van de leerlingen te zien. En een hoop werk met al die poffertjes, geweldig werk wat jullie doen.
Nog een kleine 2 weken en dan zit het er weer op, de tijd vliegt. Werkse en nog genieten.
Chantal
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
