Kenia 21 / 22 - 11 - 2014
Door: Daan van Nooij
Blijf op de hoogte en volg Danielle
24 November 2014 | Kenia, Mombassa
Vrijdag 21-11-2014
Yeahhh….vandaag is de dag dat ik na twee jaar weer naar Kenia ga vertrekken. Waarom voel ik me net nu als een vaatdoek ? Beroerd, koud, buikpijn en misselijk. Volgens mij heb ik een soort Nederlandse griep te pakken maar iedereen denkt dat ik me zo voel omdat ik mijn kleine mannetje voor het eerst zo lang moet achterlaten. Wie zal het zeggen…voel me in elk geval alles behalve goed en zie op tegen de lange vliegreis….één ding is zeker, een beetje een bange poeperd ben ik als moeder wel geworden met alles wat er om me heen gebeurt in deze wereld. Als een soort van zombie stap ik op schiphol in het vliegtuig van Kenya Airways, net mens genoeg om te beslissen dat tussen ons pa en iemand vreemds gaan zitten geen optie is vandaag. Nog een paar lege stoelen en met alle geluk van de wereld kies ik een rij van drie stoelen waarop ( na nog 20 minuten wachten ) inderdaad niemand heeft ingecheckt dus ik ga in elk geval slapen vannacht.
Zaterdag 22-11-2014
Het fijne van via Nairobi vliegen is dat je daar gelijk je visum kan kopen en je ook je bagage moet ophalen en opnieuw moet inchecken voor je domestic flight naar Mombasa. Ook altijd fijn dat ze met minimale, te slome bezetting aanwezig zijn om de visa uit te geven. Ach…kwart voor zeven landen, minimaal een uur wachten om de douane te passeren, nog ff langs customs rennen en met een stalen gezicht zeggen dat we echt 100 kilo bagage voor ons zelf nodig hebben voor twee weken, om acht uur buiten….oversteken naar de national airport, idioot afschudden die echt denkt dat we een vermogen gaan betalen omdat ie 100 meter met één hand mijn kar heeft vastgehouden ( en mij gewoon laat duwen ), ingecheckt op de vlucht naar mombasa en gewoon op tijd om half 9 wegvliegen naar onze eindbestemming….zo doen we dat !
40 minuten later landen we op Moi International Airport. Mwinyi staat al (een uur of twee) op ons te wachten en op weg naar de auto komt ook Rob ons al tegemoet om goeie dag te zeggen…wat heerlijk om weer thuis te zijn.
Voordat we in Nyali bij ons appartment aankomen is de score als volgt:
Bijna van mijn sokken gereden 1 x
Bijna de autospiegel eraf gereden 3 x
File bijna nonstop
‘ Shop ‘ met grafstenen waar als voorbeeld een overledene met wel een zeer respectabele leeftijd ( 1810 - 2000 ) wordt getoond voorbij gereden 1 x
Spookrijden 4 x
Kortom: NOTHING HAS REALLY CHANGED
Aangekomen in ons appartement blijkt de koelkast niet te werken en in de slaapkamer staat slechts één twijfelaar. Nadat ik heb uitgelegd dat ik mijn vader een hele aardige vent vind maar zo aardig nou ook weer niet gaan ze aan de slag om er een extra bed bij te zetten. Bij het in elkaar zetten van het nieuwe bed blijken de nodige zijkanten in het bestaande bed te zitten dus moest het ouwe bed weer worden gesloopt om het extra bed in elkaar te zetten...duhhh
…REALLY NOTHING HAS CHANGED
We laten het personeel zonder Ikea gebruiksaanwijzing achter ( we zien het wel...) en gaan met Mwinyi naar Voyager om Antoinette, Theo, Ineke en Patricia op te halen om naar Nguuni park te gaan. Voor hun is het de laatste middag en voor ons het begin…hoe kun je je vakantie beter eindigen / beginnen als met een drankje en een hapje tussen de giraffen op een heel mooi plekje in Mombasa ?
Yeahhh….vandaag is de dag dat ik na twee jaar weer naar Kenia ga vertrekken. Waarom voel ik me net nu als een vaatdoek ? Beroerd, koud, buikpijn en misselijk. Volgens mij heb ik een soort Nederlandse griep te pakken maar iedereen denkt dat ik me zo voel omdat ik mijn kleine mannetje voor het eerst zo lang moet achterlaten. Wie zal het zeggen…voel me in elk geval alles behalve goed en zie op tegen de lange vliegreis….één ding is zeker, een beetje een bange poeperd ben ik als moeder wel geworden met alles wat er om me heen gebeurt in deze wereld. Als een soort van zombie stap ik op schiphol in het vliegtuig van Kenya Airways, net mens genoeg om te beslissen dat tussen ons pa en iemand vreemds gaan zitten geen optie is vandaag. Nog een paar lege stoelen en met alle geluk van de wereld kies ik een rij van drie stoelen waarop ( na nog 20 minuten wachten ) inderdaad niemand heeft ingecheckt dus ik ga in elk geval slapen vannacht.
Zaterdag 22-11-2014
Het fijne van via Nairobi vliegen is dat je daar gelijk je visum kan kopen en je ook je bagage moet ophalen en opnieuw moet inchecken voor je domestic flight naar Mombasa. Ook altijd fijn dat ze met minimale, te slome bezetting aanwezig zijn om de visa uit te geven. Ach…kwart voor zeven landen, minimaal een uur wachten om de douane te passeren, nog ff langs customs rennen en met een stalen gezicht zeggen dat we echt 100 kilo bagage voor ons zelf nodig hebben voor twee weken, om acht uur buiten….oversteken naar de national airport, idioot afschudden die echt denkt dat we een vermogen gaan betalen omdat ie 100 meter met één hand mijn kar heeft vastgehouden ( en mij gewoon laat duwen ), ingecheckt op de vlucht naar mombasa en gewoon op tijd om half 9 wegvliegen naar onze eindbestemming….zo doen we dat !
40 minuten later landen we op Moi International Airport. Mwinyi staat al (een uur of twee) op ons te wachten en op weg naar de auto komt ook Rob ons al tegemoet om goeie dag te zeggen…wat heerlijk om weer thuis te zijn.
Voordat we in Nyali bij ons appartment aankomen is de score als volgt:
Bijna van mijn sokken gereden 1 x
Bijna de autospiegel eraf gereden 3 x
File bijna nonstop
‘ Shop ‘ met grafstenen waar als voorbeeld een overledene met wel een zeer respectabele leeftijd ( 1810 - 2000 ) wordt getoond voorbij gereden 1 x
Spookrijden 4 x
Kortom: NOTHING HAS REALLY CHANGED
Aangekomen in ons appartement blijkt de koelkast niet te werken en in de slaapkamer staat slechts één twijfelaar. Nadat ik heb uitgelegd dat ik mijn vader een hele aardige vent vind maar zo aardig nou ook weer niet gaan ze aan de slag om er een extra bed bij te zetten. Bij het in elkaar zetten van het nieuwe bed blijken de nodige zijkanten in het bestaande bed te zitten dus moest het ouwe bed weer worden gesloopt om het extra bed in elkaar te zetten...duhhh
…REALLY NOTHING HAS CHANGED
We laten het personeel zonder Ikea gebruiksaanwijzing achter ( we zien het wel...) en gaan met Mwinyi naar Voyager om Antoinette, Theo, Ineke en Patricia op te halen om naar Nguuni park te gaan. Voor hun is het de laatste middag en voor ons het begin…hoe kun je je vakantie beter eindigen / beginnen als met een drankje en een hapje tussen de giraffen op een heel mooi plekje in Mombasa ?
-
24 November 2014 - 21:30
Britt:
Heee lieve collega,
Hoe gaat ie bange poeperd .;) haha nee grapje. Al heel stoer dat je gegaan bent!!! Over een paar jaar neem je Mats lekker mee naar Kenia.
Die giraffen, wauwie gaaf ze, net een plaatje uit een boek.
Lange reizen is zeker niet voor niks geweest, denk ik. Geniet er van!
XXX uit Reusel
Britt -
24 November 2014 - 21:53
Charlotte:
Lieve stoere Daan! leuk weer je Kenia verslag te lezen en zo begrijpelijk dat je moeite had om te vertrekken! Je ziet er anders pittig goed uit zo voor die giraffen, moeders! Als je terug bent gaan we elkaar zien, wil alles horen, Mats zien en gezellig bijkletsen! dag lieverd, geniet daar, veel liefs en tot gauw! xxx charlotte -
24 November 2014 - 23:15
Margriet Van Lierop:
Ha meis...,
...fijn om je belevenissen te lezen!
Was er ook erg benieuwd .....zo 'n lange reis........zonder je kleine lieve mannetje!
Volgend jaar wil Mats dit vast met z'n mams ervaren.
Geniet daar lieverd...en tot snel!
Groetjes,
Margriet xx -
25 November 2014 - 09:36
Tante Mies:
Hoi Danielle en John,
Fijn om weer iets van Kenya te zien.Kan me goed voorstellen dat gevoel van THUIS KOMEN!
Het verslag is weer echt op z'n Daans.Wel lachen.
De reis kan dan wel vermoeiend zijn maar de bestemming ontroerd je des te meer.Hoop nog meer van dit soort verslagen te lezen. Jou kennende .............
Veel werkplezier maar ook een beetje vacantie nemen.
tot horens en tot ziens.gr.T.Mies.
P.S Ook iedereen daar gegroet. -
25 November 2014 - 12:07
Sanne :
Hee Daantje!
Leuk verslag! Fijn dat jullie goed zijn aangekomen na z'n lange reis.
Geniet nu je er bent! Het is toch een beetje je tweede thuis hè.
Tot snel,
XXX Sanne
-
25 November 2014 - 17:07
NIcolette:
hoi Danielle
wat leuk ,wij zijn ook net terug (vorige week)
heerlijk genieten .
Blijf je lang?
groeten Nicolet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
