Kenia 18 - 25 november 2011
Door: Danielle van Nooij
Blijf op de hoogte en volg Danielle
25 November 2011 | Kenia, Mombassa
Ik ben alweer een week in Kenya en het is heerlijk om weer hier te zijn. Vanaf de eerste minuut weer helemaal thuis. Toen ik in Addis Ababa zat te wachten tijdens mijn tussenlanding daar, kwam ik Rob tegen dus we hebben het laatste stuk via Kilimanjaro naar Mombasa samen gevlogen. Mocht met hem meereden van he vliegveld dus even later zat ik al bij Rob en Annemarie thuis aan een bakkie en een biertje. Erg gezellig.
Dinsdag hebben onze traditionele afscheidslunch voor de standard 8 kinderen gehouden. Omdat ik deze keer alleen ben gereisd en dus geen hulptroepen tot mijn beschikking had, had ik besloten deze keer geen spaghetti te koken maar lunchpakketjes met brood te maken. Op maandag had ik bij de supermarkt een bestelling gedaan voor honderd broden ( de driver dacht dat ik een grapje maakte ). Op dinsdag om acht uur weer terug bij de supermarkt om alles op te halen en snel naar huis om zo'n 1300 boterhammen te smeren. Mijn taxidriver was niet druk dus die heeft een handje geholpen en ook nog een medewerker van Jacy Joka ( het appartement waar ik nu verblijf ) gemobiliseerd om mee te helpen. Race tegen de klok dat kan ik jullie wel vertellen maar uiteindelijk waren we netjes om half een op school en hebben alle kinderen en leraren weer genoten van hum bammetje met boter en jam. Het lijkt voor ons zo simpel maar dit zijn dingen die ze hier normaal gezien echt niet krijgen hoor dus met een groot glas ranja erbij ( wat ze hier juice noemen wat ik niet snap want het heeft nog een beetje met sap te maken ) was het feest compleet. Als afsluiting werd ik nog even als eens celebraty annex model in de houding gepositioneerd om met alle kinderen een voor een op de foto te gaan als aandenken, sommige wilde zelfs twee keer dus dit was mijn eerst professionele fotoshoot zullen we maar zeggen. Net een soort japanners op vakantie alleen was ik nu zelf het stanbeeld waar ze een voor een mee op de foto gaan.
Woensdag ben ik met de aannemer naar school gegaan om te bekijken wat er allemaal moest gebeuren. Op een school met zoveel kinderen blijf je je verbazen over hoe dingen in een jaar kunnen slijten en hoeveel onderhoud er eigenlijk nodig is. Dus we hebben een hele lijst gemaakt en nu gaan we zo snel mogelijk beginnen met het eigenlijke werk zodat we voordat we hier vetrekken de nodige vooruitgang kunnen zien.
Vanmorgen is de school officieel gesloten voor de kerstvakantie en zijn de kinderen tot 3 januari vrij. Met deze ' ceremonie ' krijgen de beste 3 kinderen van de klas een presentje en ik had voor hun allemaal een t-shirt uit nederland meegenomen. Ze waren er echt superblij mee, zelfs de kleuters waarbij de shirts zelfs in maat S nog bijna de grond raakten. Zo schattig.
Toen ik tijdens het zingen van het volkslied voor bijna al die 2000 kinderen stond voelde ik me toch wel 2 tellen super trots op het feit dat we voor zoveel kinderen een mogelijkheid hebben gecreeerd om onderwijs te krijgen. Normaal sta ik mezelf dat niet toe omdat gevoel te hebben want die kinders hebben het zo verdiend en vind ik het heel fijn iets voor een ander te doen zonder dat ik er zelf iets voor krijg maar nu had ik toch even een kippenvel momentje. Ach en zeg nou zelf, 2000 blije en lachende bekkies is toch het grootste cadeau wat je kunt krijgen ?
Liefs Daan
-
25 November 2011 - 11:23
Margriet Van Lierop:
Ha Daan,
Supertrots...dat mag je best zijn op jezelf. Echt super....al wat je voor de kindjes doet!
Je ziet ze stralen in hun mooie shirtjes( voor sommigen zijn het jurkjes).
Prachtig!!
Meid geniet van alles daar, dat het weer een mooie tijd voor je zal zijn, waar je heerlijk van kan genieten.
Groetjes,
Margriet xx
-
25 November 2011 - 12:46
Theo & Antoinette:
Hoi Danielle
Wat geweldig mooi dat je dat in je uppie geklaard hebt Zoveel brood pakketjes te maken Super .
Maar je krijgt er inderdaad heel veel liefde voor terug ,al die blije gezichten .Geniet er van .
groetjes van ons xxx -
25 November 2011 - 18:00
Margriet:
geweldig werk Daan, zit ik hier met tranen in mijn ogen en kippenvel....dikke kus -
25 November 2011 - 18:26
Lisette En Gerard:
Hallo Daan,
Fantastisch! Het gevoel van kippenvel kunnen we helemaal begrijpen. Het overkomt je zelfs na zoveel jaren. Wees trots op wat je al allemaal bereikt hebt dan houd je het zeker nog jaren vol.
Geniet nog even, wij zijn zelf nog geen 2 weken terug uit Kenia en moeten zelf nog steeds een beetje wennen.
Lieve groet,
Gerard en Lisette -
25 November 2011 - 21:58
Ineke:
Hallo Daan. Weer goed bezig geweest zo te lezen. Kan me voorstellen dat je er druk mee bezig geweest bent. Maar ja, dan al die blije gezichtjes zien....daar doe je het toch voor!! Hadden we toch beter wat langer kunnen blijven om je een handje te helpen!! Veel succes nog met je verdere werkzaamheden en niet vergeten ook af en toe te genieten hè . Groetjes. Xxx -
26 November 2011 - 20:49
Anne:
Ha lieve Daantje, wat ben ik weer onwijs trots op je! Heel gaaf dat je dit allemaal voor elkaar krijgt. Ik moest weer lachen om je verhaal van het smeren van al die boterhammen. Ik denk aan je. Liefs, Anne. -
26 November 2011 - 22:53
Lianne Rob:
Daan je bent geweldig, wat je allemeel doet voor je kinderen,je mag best even kippenvel krijgen lieve groetjes
Lianne Rob. -
28 November 2011 - 10:11
Ria Van Der Velden:
Hallo Danielle,Ik heb net je foto,s bekeken,Heel mooi, Knap van je wat je daar voor die kinderen allemaal doet Mooi om die snoetjes te zien ,Ik wens je heel veel plezier met alles waar je mee bezig bent, Heel veel groeten vanuit Waalwijk Van Oom Johan en Tante Ria.
-
28 November 2011 - 11:30
Maud:
Hey tante,
Wat lijkt me dat daar toch leuk!!!
En al die boterhammen!!
Eigenlijk moeten wij niet zeuren over ons eten.
Ah... was inderdaad schattig bij die kindjes!!
XXXXxxXLovEyOU
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley